dinsdag 14 juni 2016

kwaliteit van de verbinding


Als adviseur duurzame gemeenschapsontwikkeling, zijn er een paar basisbouwstenen die fundamenteel zijn.
In dit geval zijn ze niet van een concreet materiaal gemaakt, zoals cement, beton, steen of hout maar van de veel abstractere substantie: energie in beweging.

We noemen de verschillende typen bouwmaterialen in de ontwikkeling van leefgemeenschappen dan meestal sociaal-emotionele thema's.

Communicatie is zo'n thema.
Hoe dat bouwmateriaal ingezet wordt in een samenleving, zegt veel over de structurele integriteit en duurzaamheid van het bouwwerk.

Gebruik makend van communicatie, worden de zaken die ertoe doen aan elkaar verbonden, in ruimte en tijd, in de vorm die we eraan wensen te geven.

Je zou communicatie dus als cement kunnen zien, dat de verbinding tot stand brengt tussen twee of meer objecten die in een zinvol verband geplaatst worden.

Communicatie en cement hebben met elkaar gemeen dat er talloze typen van bestaan, met hun eigen kenmerken en kwaliteiten (snel (drogend), kleverig, lobbig, bondig, grof, fijn(gevoelig), kleurrijk of eentonig, voor professioneel gebruik, voor thuisgebruik, premix....).

Het is gemakkelijk te begrijpen dat niet ieder type cement, voldoet in iedere situatie.
Niet alleen omdat het er esthetisch 'niet zo fraai' eruit ziet. Maar ook omdat het niet de gewenste stevige verbinding oplevert.
Het kan maar zo zijn dat de gewenste verbinding helemaal niet tot stand komt, omdat het cement niet voldoende bindkracht heeft in relatie tot de overige materialen.
Het kan ook maar zo zijn dat het eerst wel aardig lijkt, maar te weinig kwaliteit heeft voor de beoogde termijn waar het bouwwerk voor bedoeld is om te dienen.

Een bekend voorbeeld is dat in de wederopbouw na de oorlog snel, veel en tegen lage financiële kosten hoog op het prioriteitenlijstje stonden om mensen snel weer van voldoende woonruimte te kunnen voorzien.
Dat lukte.
Echter, van de (zeer gelijkvormig, fantasieloze)  flats en eengezinswoningen die in de jaren 60 zo snel en goedkoop waren neergezet, bleek in de jaren 80 (al) een groot deel onderhevig te zijn aan betonrot. 
Dat maakte dat veel van die huizen ook alweer snel ( in relatieve termen van levensduur van woningbouwprojecten) afgebroken werden en vervangen door 'nieuw'.
Dit maal, zo het zich laat aanzien, met een wat grotere prioriteit voor duurzaamheid.

In de sociaal emotionele samenlevingsopbouw lijken 'snel' en 'veel' en 'goedkoop' ook een paar decennia hoog op het gemeenschappelijke prioriteitenlijstje te hebben gestaan.
En daarmee hebben we in hoog tempo het een en ander aan sociale structuren uit de grond gestampt die het wereldbeeld in sociaal-emotionele zin voor alle betrokkenen nogal ingrijpend bepalen.

Zoals weinig mensen echt gelukkig werden van het wonen in en het kijken naar de stedenbouwkundige projecten uit de jaren 60 die vooral recht deden aan het opstapelen van  'kwantiteit' en een stuk minder aan (menselijke) natuur, kwaliteit en duurzaamheid.......
(....... moet ik echt mijn zin afmaken....?)

Het is mijn inschatting, dat als we meer en meer de omschakeling maken om onze sociaal-emotionele bouwtijd met veel zorg en aandacht voor het proces te besteden 
  • liever een hand vol bouwstenen op een dag bewerken  
  • met het juiste cement (communicatie), 
  • in de juiste hoeveelheid 
  • in de juiste verhouding 
(met oprechte zorg gemengd met gratis (!) en tegelijkertijd bijzonder kostbare ingrediënten als 'aandacht', 'vreugde' en 'pure waarheid')
  • met respect voor transformatietijd
    ----- de ingrediënten goed roeren (van alle kanten bekijken) en je laten beroeren 
 (voelen of het al werkelijk  'goed' en duurzaam verbindend aanvoelt ( is bruikbaar), of 'beroerd' ( is niet bruikbaar!).....
          ----- de natuurlijke noodzakelijke wachttijd voor je het aanbrengt
 (nadat je natuurlijk eerst checkt of de mix echt naar je zin en van de beste kwaliteit, voor zover jij kan overzien is)
          ----- de natuurlijke noodzakelijke droogtijd in acht neemt voordat je het gaat belasten

dan bakken vol energie besteden aan 
  • honderden interacties op een dag
  • met eenheidsworst vlug-klaar instant cement (communicatie)
  • met bouwsteentje die zich niet eens daadwerkelijk op jouw hier-en-nu bouwterrein bevinden
  • zonder te letten op hoeveelheid, verhouding en de omstandigheden waarin vlug-klaar cement wel en niet tot hun recht komen
  • en zelden omkijken naar en genieten van de kwaliteit van het resultaat van je bouwactiveiten (want tja, druk druk druk met het bouwen van meer-meer-meer)
.... dat we met elkaar meer solide bijzonder mooie sociale emotionele structuren bouwen waarin het werkelijk prettig leven is en waar we ook met plezier naar kijken, al bouwend nu en in de toekomst.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten