vrijdag 29 april 2016

bibliotheekservice thuis



Hoe ik begrijp dat het publieke overkoepelde informatie-uitwisselingssysteem werkt in de de 'wereld van de energie', vertoont grote overeenkomsten met hoe ik weet dat publieke informatie-uitwisselingssystemen op deze aardbol door mensen zijn georganiseerd.

Het systeem van het collectief bewustzijn in het leven, vertoont zeer veel overeenkomsten met openbare bibliotheken en het internet.

10 jaar lang heb ik als informatiespecialist gewerkt in de publieke sector, waar ik veel met digitale dienstverlening van doen had binnen de dienstverlening van een aardig grote openbare bibliotheek.
Dit was lang voordat ik ook maar enige interesse had in esoterie en behoorlijk (!) sceptisch was over spirituele zaken en aspecten van het leven die je niet kunt 'zien'.
Dat maakt dat ik de bibliotheekwereld en de internetwereld vanuit allerlei posities heb leren kennen.

Eerst was ik een kennismakende, verkennende consument (6 jaar oud was ik toen ik lid werd van de bibliotheek, een jaar of 20 toen ik via een ratelende en piepende inbelverbinding de online wereld (die in haar kinderschoenen stond) betrad) .

Nieuwsgierig verkende ik de mogelijkheden van die werelden.
Zeker toen ik bijna dagelijks in de bibliotheek kwam omdat ik er werkte ( van eind 20, tot eind 30) , leerde ik hoe de wereld van de informatie achter de schermen in elkaar zit en mocht ik mee-maken wat daar gebeurde. (In beide betekenissen, ondergaan/ondervinden en ermee spelen en met mijn capaciteiten bijdragen om het beter te maken, efficiënter, effectiever, laagdrempeliger).

In de wereld van de energie (het leven) kwam ik op dag 1 van mijn leven binnen.
Rond mijn veertigste nam ik een (buitengewoon onverwachte) invitatie aan om ook daar een kijkje achter de schermen te nemen en mijn capaciteiten in te zetten om actief mee te maken wat daar gebeurt, processen publiekelijk inzichtelijk en heel praktisch bruikbaar te maken, zodat mensen een rijker leven kunnen ervaren, gebaseerd op betere informatievaardigheden en directe toegang tot informatiebronnen van een hoge(re) kwaliteit.

Vanochtend realiseerde ik me een mooie overeenkomst tussen hoe dingen werken.

Als klant van de bibliotheek mag je een beperkt aantal objecten thuis hebben.
Die mag je een beperkt aantal weken thuis hebben.
Ben je 'te laat' dan kost je dat wat, dan betaal je telaatgeld.
Dat dit meer een middel is om je bewust en alert te houden op de vraag ' gebruik ik het nog wel?' en als een impuls om ervoor te zorgen dat wat niet gebruikt wordt terug ter beschikking wordt gesteld aan iedereen, blijkt wel uit het feit dat je kan 'verlengen'  en dat je er zelfs aan herinnerd wordt dat je spullen in huis hebt die  'te laat zijn'.
Was telaatgeld vooral een middel om de begroting van de bibliotheek te spekken, dan zou die service niet zo gepromoot worden, toch....?

Als medewerker van de bibliotheek waren dergelijke limieten opgeheven van mijn account.
Ik mocht een onbeperkt aantal objecten thuis hebben, voor zolang als ik dat wilde en er was nooit sprake van telaatgeld.
Omdat ik vier dagen per week toch in de bibliotheek was en van een overzichtelijk opgeruimde leefruimte houd, was mijn strategie al snel dat ik slechts een handvol boeken in huis had die op een hoge verbruiks-en terugbrengrotatie zaten.
Bijna iedere dag keek ik door mijn stapeltje en wat ik uit had, of 'niet-doorheen'  kwam (bleuh...niks aan!), ging mee in de werktas om geruild te worden voor iets anders.

(Andere collega's hielden er ook wel andere strategieën op na. De bibliotheek had op die manier ook wel een aantal verborgen filialen....die gelukkig wel snel reageerden op gerichte aanvragen (klanten die een reservering plaatsten voor een boek dat bekend stond bij personeel thuis te zijn).......ha, ha)

In mijn dagelijkse routines van tegenwoordig, weet ik dat ik iedere dag tenminste een keer de centrale bibliotheek van het leven 'echt' bezoek ( het collectieve bewustzijn) door mijn 'huis' te verlaten.
(Dat is als ik slaap, dan verlaat mijn bewustzijn mijn lichaam en gaat naar die bibliotheek).
Ik weet ook dat ik diverse bronnen binnen het collectieve bewustzijn met grote regelmaat gedurende de dag raadpleeg bij mijn keuzes (zoals je nu 'overal' even iets kunt Googlen, als je je toegangsapparaat maar opgeladen hebt en bij je en weet hoe het werkt.)

Ik heb tegenwoordig de gewoonte om aan het einde van de waakdag 'thuis' even door mijn ervaringen van de dag heen te gaan, vergelijkbaar met hoe ik vroeger door mijn stapeltje boeken heen ging die ik thuis had als ik mijn tas ging pakken.
Waar ben ik nog in bezig? Geniet ik daar (nog) van? Ben ik er 'klaar' mee? Wat kan er ' terug' en..... wat zou een welkome aanvulling zijn om me verder in te verdiepen? Welke thema's spreken me momenteel aan, waar wil ik meer van lezen/weten?
Ik vertel mijzelf dus geheel eerlijk (belangrijk!)  iedere avond welke passages ik heel erg leuk en prettig vond (en als ik het weet, ook waarom) en welke ik lastig of rondweg echt-niet-leuk vond (met een eerlijke verkenning van het 'waarom').

Dan laat ik heel bewust alles los wat mij niet meer 'dient' en geef het terug aan het collectief, zodat anderen er weer toegang toe hebben en plezier aan kunnen beleven.

Mijn onderbewustzijn gaat daarmee voor mij aan de slag in de grote centrale bibliotheek van het leven.
De volgende ochtend bij het ontwaken kijk ik (mijn bewustzijn, thuis) wat ik ( mijn (onder)bewustzijn hard aan het werk) heb gevonden dat me de moeite waard leek om me mee te vermaken en te ontwikkelen, thuis.
Via mijn dromen neemt mijn ik-in-de-bibliotheek-van-het-leven, ook wel contact op met mijn semi-bewustzijn thuis om te checken waar mijn voorkeuren liggen.

Tegenwoordig heb ik de gewoonte om alles 's avonds actief los te laten.
Wetende dat de meeste informatie ten alle tijde online direct op te roepen is, hoef ik in mijn eigen 'huis' maar heel weinig gegevens vast te houden. Dat schept interne ruimte en overzicht... dat vind ik wel heel erg lekker.

Dat heeft nog een voordeel..... de informatie die ik bij me heb, is altijd up-to-date.
Alles waar ik lang aan vasthoud (vergelijkbaar met alsof het in boekvorm is) verandert niet, is statisch.
Als ik iets loslaat wat ik iedere dag nog gebruik, krijg ik de volgende dag de meest actuele bijgewerkte versie ervan tot mijn beschikking. De laatste 'druk'. ) De bibliotheek haalt gaandeweg verouderde exemplaren uit de roulatie en vervangt ze door nieuwe.
Soms is die qua inhoud exact hetzelfde, maandenlang, jarenlang...... soms komen er dagelijks aanvullingen en aanpassingen voor.
Maar 'ik' hoef die verloop-tijd niet bij te houden...... als ik alles iedere dag loslaat en, van persoonlijk commentaar voorzien terugstuur naar het collectief, weet ik dat ik van alles de laatste versie bij de hand heb.
En met alle persoonlijke commentaren bij het gebodene, van iedereen die van het collectief gebruik maakt (en dat is dus iedereen!) kan de bibliotheek buitengewoon slimme gebruikersprofielen samenstellen.
"Wie dit leuk vond, heeft vaak ook interesse voor....... "en dan komen er allerlei boeiende, goed bij jouw eigen profiel passende suggesties naar voren.

En... zoals een openbare bibliotheek meer te bieden heeft dan het geschreven woord in boeken alleen.....
zo biedt ook het leven zelf je een gevarieerd palet aan media voor al je zintuigen: liedjes, plaatjes, film, spelletjes, lezingen, proeverij......

Ik weet dat ik in dienst ben van die overkoepelde bibliotheek van het leven.

Ik besef ook dat, of je nu direct voor die bibliotheek werkt* of er klant* van bent, deze strategie altijd werkt. Je hoeft je niet eens af te vragen wat jouw positie is binnen het geheel!
 * en dat is een keuze... er zijn volop vacatures. Voor wie daarin geïnteresseerd is ... er is altijd een passende functie te vinden.
Je kan je bewustzijn 's avonds naar de bibliotheek sturen met alles wat je in huis hebt, alles loslaten. "Hier.... neem alles maar mee. Ga maar door mijn ' huis' en zoek alle media van de informatieuitwisselingsdienst van het leven maar op maar op. Neem de hele handel maar mee en breng maar terug waar ik morgen aan toe kan komen."

Je hebt dan nooit teveel in huis, nooit te lang, bent nooit 'te laat' met inleveren, raakt geen belangrijke gegevens kwijt in jezelf. Je hebt altijd voldoende ruimte om, als dat onverwachts nodig is, nog wat erbij te mogen lenen, zonder dat je dan eerst je door een (grote) onduidelijke stapel ooit geleende informatie heen moet werken om te beoordelen wat er weg kan, om binnen je leencapaciteit te blijven. Dat scheelt tijd en rompslomp.
Het draagt er ook toe bij dat anderen toegang hebben en plezier kunnen beleven aan wat jij kunt uitgeven.

Iedereen blij?!



donderdag 28 april 2016

alles is liefde



Alles is (uiteindelijk een uiting van) liefde, is zo'n gevleugelde esoterische uitdrukking.

Ja, zelfs acties in onze collectieve geschiedenis waar we nu met de hoogste graad van geschoktheid op terugkijken, hadden  in hun totstandkoming, hun wortels in liefde.

Vaak.... zo'n sterke liefde voor de eigen cultuur, dat die de drang om dat te beschermen, te verdedigen tegen invloeden 'van buitenaf' aanwakkert.

Vanuit de aanname dat jouw cultuur, jouw geloofsysteem ' goed' is en (dus) alles wat daarmee niet direct overeenkomst wel 'slecht' moet zijn en ( in het belang van het voortbestaan van jouw geloofssysteem) wel streng aangepakt moet worden en afgeschermd van die invloeden.

Maar als het informatie-en geloofssysteem waar jij uit put nou echt zo vanzelfsprekend  'volledig' en 'goed' is, heeft het dan werkelijk bescherming nodig 'tegen' invloeden van buitenaf?
Als je er zoveel van houdt, wil je het dan niet 'delen' met anderen die zich met jouw cultuur verbinden (als tijdelijke bezoeker, of leefruimtegenoot) en een levend voorbeeld van de grootsheid ervan zijn?
Zouden jouw 'superieure' (want betere, meer bevredigende resultaten opleverende) oplossingen dan niet heel simpelweg anderen inspireren om dat geheel-vanzelfsprekend ook eens te gaan proberen?
Als die namelijk echt zoveel beter werken, zoveel meer succes en plezier opleveren, zouden 'ze' dan slim zijn (ook in hun eigen belang handelend) om die aspecten van jouw cultuur, de mooie mogelijkheden die jij ziet, volledig af te wijzen?
Mogen ze er dan kleine aanpassingen aan doen, vanuit hun ervaring, om het nog verder te verbeteren, naar hun eigen smaak?
Zouden ze die dan weer blij met jou delen, zodat er een boeiende dynamische co-productie ontstaan van culturele fusion? Gebaseerd op wat nu ( objectief waarneembaar, van welke hoek je het ook aanvliegt) goed werkt, in plaats van wat gelooft wordt intrinsiek altijd en overal goed te zijn?

Een cultuur die niet meer dynamisch in beweging is wordt een dode cultuur genoemd.
Een taal die niet meer actief gebruikt wordt, waar niet af en toe woorden bij komen en constructies veranderen, wordt een dode taal genoemd.

Een cultuur zo willen beschermen dat het 'zo blijft als het nu is' handelt niet in lijn met de natuurlijke gang van levende zaken en kan dus maar een ding actief veroorzaken.....
drastische veranderingen.

Alles is liefde, alles is in beweging, alles is steeds aan verandering onderhevig.

Het is mijn begrip dat de uiteindelijke overkoepelde 'database' van het leven waar we allemaal uit putten om onze eigen individuele- en groepsdatabaasjes uit samen te stellen inderdaad 'volledig' is en in haar natuur en opzet altijd de opties die het beste voldoen (gegeven de context)  toont, onvoorwaardelijk altijd en onmiddellijk geeft wat je vraagt.... ( los van de vraag of je die uitkomsten, die mogelijkheden ook kiest te gebruiken)
Het is ook mijn begrip dat daar groot een uitnodiging op staat om ermee te spelen, nieuwe verbanden te leggen en daarmee de boel heel levend, dynamisch en up-to-date te helpen houden.
Het systeem is, naar mijn begrip ervan, zelfs zo ingericht dat je dat niet niet kunt doen.
' God spelen' is expliciet de bedoeling ervan.

De verbanden die jij legt maken een intrinsiek onderdeel uit van die overkoepelde database en worden dagelijkse automatisch bijgewerkt. Alles wat leeft is ingeplugd en ingelogd, energetisch gevoed en alle patronen geregistreerd/opgenomen.
Dat systeem wordt dus tegen niemand van buitenaf beveiligd..... dat hoeft niet want, er is geen leven dat buiten dat systeem valt.
Het kon nog wel eens ' het leven Z11' zijn.

Dat jij ergens diep van binnen weet dat:

  • het jouw rol is om God te spelen en dat 
  • je dat samen doet met de 'anderen' die ook deel uit maken van jouw systeem en dat
  • jij werkt met een volkomen perfect en compleet systeem op basis van onvoorwaardelijke liefde voor zowel het systeem als al haar inhoud en dat 
  • jij de kracht hebt en mag gebruiken om over ' leven en dood' kunt beschikken, 
  • de macht ook om je wereld te scheppen naar jouw evenbeeld
is (voor wie beleeft dat er een systeem en bedoeling aan het leven ten grondslag liggen, in deze lijn dus niet zo bijzonder.

Echter, zodra je dus iets of iemand 'uit je systeem' wilt weren omdat het er niet in past en onwenselijke wijzigingen van patronen in jouw wereld met zich mee lijkt te brengen.... overweeg dan eens dat je mogelijk op dat moment vooral put uit je culturele groeps-database en je opties en mogelijkheden niet laat voeden vanuit de gehele overkoepelde database, het veld van alle mogelijkheden.

Zodra je merkt dat jouw geloofssysteem bescherming tegen invloeden van buitenaf nodig heeft om intact te blijven.....of dat jij een ander met krachtige maatregelen dient te overtuigen van de universele kwaliteit van de oplossingen die jij voordraagt/uitdraagt (gedraagt) ......
dan kon het nog wel eens zijn dat de God-in-jou je een seintje geeft dat je bij je beslissingen liefdevolle opties buiten beschouwing laat die jou ook ter beschikking staan om mee te scheppen.

Maar ja, het kan natuurlijk ook zijn dat ik maar een hele beperkte visie op het leven heb en dat jij er een veel bredere kijk erop hebt.
Beste collega op deze planeet, laat het me alstublieft weten als ik een goede mogelijkheid over het hoofd zie.



type boodschap


Ik heb al heel vaak geschreven over de relatie tussen iemands informatievaardigheden en de kwaliteit van zijn keuzes.
Hij jij hebt geleerd dat ' het hoort' komt ( zie vorig blog stukje) voor een bijzonder belangrijk deel voort uit hoe je voorbeelden dat deden. Dat leerproces is namelijk voor een belangrijk deel een onbewust leerproces dat gebruik maakt van ' spiegeling'.

Een boeiend aspect daarbij is hoe je omgaat met bepaalde typen informatie die hun weg nar jou vinden.
Hoe 'manage' jij de inkomende stroom?
( Het was ooit (is-misschien-nog-wel) een veelgebruikte test in sollicitatieprocedures voor managers voor hoge posten om ze een stapeltje post te geven die zij dan moesten sorteren naar ' urgentie' en 'belangrijkheid'.

Er zijn vele typen inkomende informatie.
En als je heel vaardig bent in het kunnen zien welk appel* er gedaan wordt, wat de energetische karakteristieken zijn op het betrekkingsniveau*  en de expressie* dan kleurt dat je je ontvangst- en verwerkingsproces van de inhoudelijk boodschap* ..... waardoor je bij heel diverse keuzes terecht komt als ' jouw uitkomst' ....wat je ermee 'doet'.
* De vier aspecten van communicatie, zoals veel gebruikt in communicatiewetenschap.
 Laat ik er nu eens een lijstje met typen boodschappen bij neem waarbij de afzender een appel doet op de ontvanger om iets in zijn gedragsrepertoire op te nemen:

een suggestie
een uitnodiging
een vriendelijk verzoek
een uitdrukkelijke wens
een bevel

Wanneer in het energetische aangeleerde patroon ' hoe ga ik hiermee om' , jij vaste verbanden hebt aangebracht  tussen het type boodschap en de karakteristieken op betrekkingsniveau (hoe jij je tot de afzender verhoudt), dan treden er boeiende mechanismen in werking.


  • Zijn bevelen (altijd) ' urgent en belangrijk' wanneer ze van een autoriteit komen die direct invloed heeft op jouw levensonderhoud? (Leefden de autoriteiten in jouw leven het voorbeeld, in woorden en energie, volgens de matrijs dat jij simpelweg hebt uit te voeren wat door de bazen in het systeem verordonneert wordt, zonder nadenken, want anders........)
  • Ben je opgevoed vanuit het energetische patroon dat ' mensen die het goed met je menen' voor jou nadenken en hun wensen over jouw gedrag altijd van een krachtige expressie vergezeld doen gaan?

    Met de omgekeerde logica dan ook vaak eraan verbonden dat kalme suggesties dan (dus) wel van mensen komen die het niet goed met je menen. ' Duivels' die je proberen te verleiden om iets te doen op een manier waarvan je weet dat het de mensen waarvan je geleerd hebt dat ze het goed met je menen, niet past.
  • Dat een vriendelijke verzoek van een 'externe partij'  die je graag te vriend wilt houden altijd direct met een 'ja' beantwoord dient te worden.... om de relatie goed te houden?
  • Dat een suggestie van een ' externe partij' die je niet kent altijd met een 'nee' beantwoord dient te worden, voor alle zekerheid.....
Ik kan zo nog wel even doorgaan.
Dit zijn in ieder geval een paar veel voorkomende energetische patronen in onze Westerse maatschappij.

De vastheid in het gemaakte verband tussen de aard van de boodschap en het type relatie ( het 'altijd'/'nooit' gebaseerd op de collectieve aanname dat een fenomeen ' altijd goed,' of ' altijd fout' kan zijn....... ( sterker nog.... zelfs IS) maakt dat je de poppen dan al snel aan het dansen hebt.

Jij bent daarbij de pop, jij bent een marionet geworden, die danst aan de lijntjes van je eigen geloofssysteem over hoe jij je hoort te gedragen als er een ' bepaald type boodschap' van een 'bepaalde bron' binnen komt.

Interessant is dat als jij bijvoorbeeld het tweede gedachtenbolletje in je systeem hebt draaien, de kans groot is dat jij kalme suggesties en rustige verzoeken tot heroverweging van je keuzes vanuit je eigen innerlijk weten ook niet eens in behandeling neemt.......
Hmmmmmm.......

Als je daar nou eens wat langer bij stil staat.... is dat dan wat je werkelijk Z11 wilt?
Meen jij het dan niet goed met jeZ11?

Het lastige is nu....

Dit blogstukje is een kalme suggestie, verzoek tot zelf nadenken, uitnodiging tot spelen met je geloofssysteem, van iemand die (zegt ( ---'ja, ja', dat zal wel---) dat ze) het goed met je voorheeft, die jij wellicht helemaal niet eens persoonlijk kent!

Zou het wellicht zo kunnen zijn dat hoe stelliger en harder jij dit 'wegdrukt' hoe meer dat illustreert dat jij ook zulke vaste verbanden in je geloofssysteem hebt aangemaakt?

Wat denk jij Z11?

dinsdag 26 april 2016

Z11 in sociale context


Eerder deze week deelde ik mijn zienswijze met iemand, sprekend over waarom ' jezelf helen en ontwikkelen' opeens allerlei onverwachte fysieke klachten, emotionele moeilijkheden en uitdagende obstakels opwerpt.

Ik vond het wel geschikt om ook op dit blog op te nemen.
----
Mijn expertiseveld is de ‘kwaliteit van keuzeprocessen’ en de rol die de vaardigheid speelt om informatie als relevant te herkennen en zinvol te kunnen toepassen.
In de afgelopen jaren heb ik ontdekt dat daarbij een onzichtbare factor een enorm belangrijke rol speelt: het collectief bewustzijn.

Tijdens onze kindertijd leren we van onze opvoeders hoe wij met die informatiebron ( die wij allemaal onbewust voortdurend raadplegen) om horen te gaan, omdat we (zoals met zoveel dingen) hun energetische voorbeeld daarin volgen.
  • Welk deel ervan mogen we raadplegen?
  • In welke situaties?
  • Wordt de beschikbare informatie als betrouwbaar ervaren?
  • Hoe pas je het vervolgens praktisch toe?
Lastig is nu dat dit leerproces bijna helemaal in energie plaatsvindt en nauwelijks in woorden, zodat het zich grotendeels buiten ons actieve bewustzijn afspeelt.

Het is niet intrinsiek lastig, want in een sociaal-emotioneel gezond functionerende samenleving, maakt het gegeven dat dit leerproces vanzelf verloopt het leven juist simpel.

De nadruk ligt dus niet zozeer op lastig, maar veel meer op ‘nu’.
Het punt waar we nu staan als het collectief ‘mens-op-aarde’, waarbij het aandeel ‘de Westerse mens’ haar invloed op wat er op de wereld gebeurt en hoe nogal doet gelden is geen voorbeeld van duurzaamheid. Ecologisch niet, sociaal-emotioneel niet.

En hoewel velen van ons zich daar wel van bewust zijn, lukt het ‘ons’ maar matig om te handelen in lijn met de keuzes die we moreel gezien vaak wel onderschrijven en ondersteunen.

Het is mijn inschatting, gebaseerd op het veelvuldig raadplegen van die centrale informatiebron, dat in heel veel gevallen het basisprobleem hiervoor ligt in een ‘ beperking’ die wij onszelf onbewust hebben opgelegd in de tijd dat wij van onze voorbeelden leerden (in energie) over hoe wij ‘onszelf’ hebben te verhouden tot deze bron en elkaar.

De meesten van ons hebben in dat leerproces opgepikt dat het ons niet past, dat het niet hoort, dat het niet OK is, om andere delen van die bron aan te spreken dan het deel dat onze voorbeelden aanspraken/aansprak. ( Ik gebruik hier bewust de twee vormen van het werkwoord aanspreken…. want het gaat tegelijkertijd over het deel dat zij consulteerden en het deel daarvan dat met hun eigen unieke zelf resoneerde).

Mocht je het toch doen, resoneren met andere informatie, dan hoor je dat te verbergen.
Dat hebben we allemaal onze voorbeelden ‘zien’ doen.
Het daadwerkelijk via openlijke acties tot uitdrukking brengen van je best bekende keuzes is dan energetisch gelabeld als een ‘slechte zaak’, omdat die sociale uitstoting tot gevolg kan hebben.
En dat is voor een intrinsiek sociaal wezen als een mens een onmogelijke keuze, een levensbedreigend risico.

Voeg daaraan toe dat we met elkaar collectief energetisch nogal wat afspraken hebben gemaakt over wat ‘goed’ is en wat ‘ fout’.
Zo is er de aanname dat zaken intrinsiek (ten alle tijden) goed of fout kunnen zijn, los van hun context waarin ze zich voordoen.
En het fenomeen dat wat ‘slecht nieuws’ is veel aandacht krijgt en dat wat ‘simpelweg goed loopt’ geen noemenswaardige aandacht krijgt (niet de moeite waard is) en kijk dan wat er binnen die dynamiek gebeurt.

Met allerlei simpele zelfontwikkelings en zelfhelingsmethoden krijgen mensen tools in handen om (op een andere manier) contact te maken met die bron en erop te vertrouwen dat ze zelf, hun lichaam zelf, ‘weet’ wat er nodig is om fysiek en emotioneel te helen of een lastige situatie door te werken en als bouwsteen voor ontwikkeling te gebruiken.
Zij geven zichzelf die toestemming om automatisch te doen wat nodig is voor hun eigen individuele welzijn, omdat ze een hoop symptomen ‘zat’ zijn en willen verhelpen.

Dat gaat prima, tot op een zeker moment.

Wanneer het onbewuste iets nodig gaat hebben van het bewuste om het helings-ontwikkelingsproces te kunnen volbrengen.
Daar ontstaat dan een innerlijk conflict op een diep existentieel niveau.
Hun bewustzijn krijgt nu dingen te verwerken die energetisch uit andere bronnen komen dan de toegelaten onderdelen die met hun voorbeelden resoneerden. Verzoeken vanuit het onbewuste om dingen actief te gaan ‘doen’ of (los- te) ‘laten’.
Dat levert twee problemen op in die energetische sociale context van het collectieve geloofsysteem:

a) Je systeem gaat te goed lopen, beter dan toegestaan binnen de culturele parameters!  Geen ‘ slecht nieuws’ meer te melden? Al mijn moeilijkheden weg? Wie is er dan nog in mijn reilen en zeilen geïnteresseerd? Dat gaat me aandacht kosten!

b) En…..als ik bewust handel, mijn keuzes openlijk vormgeef in lijn met alles wat met mij resoneert, buiten de bekende, gebaande wegen om..... dan is het wel heel openlijk zo dat ik een totaal andere koers vaar dan mijn voorbeelden, dat ik kennis uit andere bronnen daadwerkelijk gebruik. Daarop staan sociale sancties die ik me niet kan veroorloven.

Voeg daar dan aan toe dat sommige buitengewoon goede opties in dat krachtenveld dan worden onderdrukt (soms onbewust, soms bewust), waarmee je jezelf dan niet meer toestaat dat alles wat er nodig is voor jouw welzijn en dat van anderen in uitvoering wordt gebracht en …voila…. nieuwe symptomen van onbalans zien het licht, want de totale mix ' klopt niet' met de werkelijke context.

Dat maakt individuele heling en persoonlijke ontwikkeling in de huidige collectieve context een boeiende (lastige/vaak Z11-kwellende) uitdaging van ' een stap vooruit, twee stappen terug'.

Tot zover wijd ik enigszins uit over de beschrijving van een behoorlijk paradoxale energetische toestand.
Is er ook een oplossingsrichting?
Kunnen die processen ook plaatsvinden met een heel stuk minder Z11-kwelling?
Ja, dat denk ik wel. 

Ik denk dat die oplossingsrichting in een woord te vangen is: verwondering.

zondag 24 april 2016

tijd voor verlangzaamheid


Een woord dat bij mijn weten (nog) niet officieel in gebruik is, maar op mij wel heel veelzeggend overkomt.

verlangzaamheid

Is ' tijd voor verlangzaamheid' dan een hele mooie nieuwe Nederlands uitdrukking voor 'me-time' zoals ik het bedoel?

Waar verdraagzaamheid, gehoorzaamheid en verlangen samensmelten in een oorspronkelijk idee, luisterend naar het eigen Z11 in een korte periode van bewust-niet-verbonden-zijn-met-anderen? 

Regelmatig even de tijd nemen of af te stemmen op je verlangen,  de 'vaart der volkeren' wat te temperen en eens om je heen en in je Z11 te kijken wat de situatie nu verlangt in relatie tot jouw eigen wezenlijke verlangens? Het 'doen' even te onderbreken om vol het 'zijn' waar te nemen, te ervaren.....

Na te gaan of je nog wel bent in het veld van de mogelijkheden waar je kiest te zijn?
Of de mogelijkheid waar je momenteel uitvoering aan geeft zich nog wel bevind in het veld waar je kiest te zijn?
Ben ik door (tijd en energie in deze mogelijkheid te investeren) in Harmoney?
Ben ik ' at Peace'?
Ben ik ' in Trouble'?

(-:

zaterdag 23 april 2016

checklist Z11-ontplooing




Wie open staat voor inspiratie op het strand,
kan een verrassend korte checklist opstellen voor een zalig dagje Z11standige Z11-ontplooing en  Z11-verwerkelijking.

Zelfs mensen die nog niet kunnen lopen of praten, kunnen het hanteren.


Het enige misverstand dat nogal eens een hoop stof doet opwaaien en bepalend is voor de vraag of iedereen het leuk heeft vandaag, is eigenlijk samen te vatten met de vraag:

Is het nou ' schep-je' of toch ' schop-je' ?

(-:

woensdag 20 april 2016

ongewiskunde



Gisteren sprak ik iemand over het leven in het algemeen en het onze in het bijzonder.
In een geanimeerd gesprek waren we het roerend eens over twee dingen.
  • Dat de 'kwaliteit van leven' voor ons belangrijk is om in te investeren.
  • Wat misschien wel het 'ergste' is dat kwaliteit van leven doet afnemen:
in het ongewisse zijn/ gelaten worden.

Wat er ook duidelijk (open en eerlijk dus) is, daar valt mee te dealen.
Daar kun je mee 'verder' . Zelfs als dat vergaan behelst ' loslaten en achter je laten'.

Een duidelijke (eerlijke!) complete afwijzing is wellicht 'niet-zo-leuk' ( in verschillende gradaties), maar wel helder.
'Slecht nieuws' (een andere uitkomst dan je had gehoopt) is duidelijk minder geprefereerd dan 'goed nieuws', maar als het compleet helder is, kun je er wel mee omgaan, je ertoe verhouden als 'wat het is'  en ' wat jij bent'.

'Geen nieuws' en ook niet weten waarom er geen nieuws is, dat is afschuwelijk.

Aan het lijntje gehouden worden.
In het ongewisse gelaten worden.

Je daartoe verhouden is een enorme energetische opgave met teveel onbekenden.

Als wiskunde de kunst is om vraagstukken op te lossen.
Wat is ongewiskunde dan?
De kunst om met onmogelijke opgaven om te gaan?

Jij hebt je ergens aan verbonden.
( Stom stom stom, had je dat maar niet moeten doen... de oorzaak van al je lijden!!! O ja? Wel eens een prettig en gelukkig mens gezien dat zich helemaal nergens aan heeft verbonden, geen ideaal, geen enkele activiteit, geen enkel levend wezen......?)
Maar het wordt 'stil'.
Is de verbinding verbroken?
Is wat jij uitzond wel ontvangen? ( of verloren gegaan) Begrepen? Verwerkt? Verwelkomd? Vernietigd? Waarom? Vanwege de inhoud? Vanwege de vorm? Vanwege de afzender? Vanwege omstandigheden?

Wat zegt die stilte?

Wanneer ga je je checken?
Wat is 'te snel'? Met mogelijk schadelijke gevolgen voor de relatie... je moet een ander immers wel de kans geven netjes te reageren en begrip opbrengen dat hij ook andere dingen te doen heeft....
Wat is ' te laat'?  Met mogelijk schadelijke gevolgen voor het proces, je bent ingehaald door de ontwikkelingen in de tijd.

Hoe ga je checken?
Persoonijk, e-mail, telefoon, via via? Iedere methode heeft pro's en con's.
Altijd alleen maar super-cool en zakelijk, of mag je toch op enig moment ook wel lucht geven aan je gevoelens op betrekkingsniveau? En hoe dan?

Of laat je het los en trek je je eigen andere plan?
Maar wat dan dan blijkt dat er toch nog wel leven en verbinding en ontwikkeling in die hoek is? Gooi je dan je eigen glazen niet in door de deur energetisch dicht te doen? Als je het 'zo' gemakkelijk laat vallen, blijkt daar dan wel je betrokkenheid uit? Is deze ene 'stilte' het sein dat je je ervan los dient te maken? Deze 'tweede'..... deze 'derde'? 

Wat zou de wereld een andere plek zijn als we met elkaar de graad waarin we elkaar tijdig en helder op de hoogte houden van relevante ontwikkelingen laten toenemen
Vraagstukken oplossen door..... moeite te doen door zo snel mogelijk een accuraat eerlijk antwoord te geven?

En wellicht de collectieve gedachte maar eens onderzoeken ' in het leven is maar een ding zeker, dat niets zeker is'. ( Geen wonder dat we collectief zo in een existentiële angst leven en geloven in ons wantrouwen en we er absoluut geen kwaad in zien om mensen nog even wat langer in onzekerheid te laten!)
En....
Mocht er dan toch een tweede ding zo zijn, dan lijkt het tegenwoordig populair om collectief te menen: 'niets is ooit waar'. Klopt dat wel? Is dat echt wat je diepste Z11 aangeeft? Of beschouw je wat je diepste Z11 aangeeft ook maar een illusie die niet waar is?
Weet dan dat je ' niets is ooit waar' toch tot waarheid verheft en daarmee je eigen stelling ondergraaft.

Tja, het leven laat ons toch ook maar in het ongewisse over haar doelen en intenties (geloven we collectief) en dus doen wij maar zo'n beetje hetzelfde, ongewiskunde zo goed mogelijk praktiserend.  

Ik weet, hoe duidelijker ik over mijn doelen en intenties communiceer, hoe minder mensen ik in het ongewisse laat over mijn bewegingen, hoe meer ik informatie deel op het moment dat ik er helder over beschik met de mensen die het aangaat, pro-actief terugkom op verzoeken, hoe sneller en duidelijker het leven zelf met mij communiceert.

Maar omgaan met mensen die ongewiskunde tot kunst hebben verheven, is daarmee als uitdaging (nog) niet uit mijn leven verdwenen.
Dat is misschien ook maar beter, gezien de missie waarvoor ik passie en levenslust voel.

dinsdag 19 april 2016

signaal van (de) waarheid?



Een klein Engelstalig esoterisch taalkundig pareltje.

" I am the truth, I love being told"

(-:


zondag 17 april 2016

een wijze II



Wat is een wijze?

Is dat iemand die een wij-en-zij (wij/ze)-beleving harmonieus heeft geïntegreerd in zich-Z11?
Of is het toch een methode die wij-en-zij (wij/ze) denken succesvol heeft geïntegreerd in zich-Z11?
Past die iemand dan een dergelijke methode ook daadwerkelijk in zijn dagelijkse dag toe?

Mocht het antwoord op die vragen allemaal 'ja' zijn, dan is 1 conclusie heel veilig te trekken.

In dat geval zijn er alleen maar wijzen op deze wereld, want wij werken allemaal vanuit een of ander wij-en-zij model van de wereld en passen dat model overal op toe.

Als we het daar dan over eens kunnen zijn, dan is de vraag wie er een wijze is en wie niet, volkomen overbodig geworden.
Wij-en-zij-denken is daarmee een activiteit geworden die vooral veel energie kost en behalve een hoop stress, verder weinig oplevert...... er is dan immers geen 'ze'.

Opvallend is dat alle toonaangevende spirituele bronnen het in hun essentie roerend over dat uitgangspunt eens zijn......

een wijze I



Wat is een wijze?

Een persoon? Iemand die wijs is?
Een methode? Een systematische aanpak van een taak?
Past een wijze (iemand die wijs is) wellicht stelselmatig een methode toe die goed werkt?
Past een wijze (iemand die wijs is) wellicht zijn methode aan, als blijkt dat het niet zo goed (meer) werkt, niet (meer) de beoogde resultaten bewerkstelligt?
Is een wijze dan iemand die een wijze kan veranderen?

Een wijze die zijn eigen wijze kan wijzigen...... is dat in wezen een wezen dat zijn eigen wezen kan veranderen?

Hoeveel invloed heeft een wijze op de ontwikkeling van een samenleving?
Welke wijze?

zaterdag 16 april 2016

meta-vergelijking .....getal-M?



Soms wordt inspiratie mij echt in de schoot geworpen.

Mijn huisgenoot liet me een Engelstalig Ted Talk filmpje zien over 'procrastination'.
Boeiend, vooral het tweede deel waarin de spreker signaleert dat er niet alleen een ' lieve, onschuldige, charmante' soort van is waar we allemaal wel om kunnen lachen omdat het zo grappig is om te zien hoe iemand ineens hard gaat werken vlak voor een deadline maar ook een tweede soort die een heel ander soort (zware!) impact heeft op ons collectieve leven wanneer mensen (belangrijke) dingen maar op hun beloop laten. Omdat er geen harde deadline is, worden ze nergens geactiveerd om ' iedere dag hun best te doen', totdat het te laat is, natuurlijk.

Die invalshoek zette me op vele fronten aan het denken.

Onder meer heel simpel.....ik vroeg me af wat nou een goed Nederlands woord zou zijn voor procrastination.
Uitstellen.... ja ...dat kan. Maar de nuance ligt toch dichter bij ' lolletjes voor laten gaan' en de belangrijke issues niet alleen uitstellen tot een geschikt later moment, maar liever en structureel afstellen.
Lapzwansen, labbekakken......? Daar spreekt toch al wat meer een niet al te florissant oordeel uit, toch?

Ik besloot het op te zoeken in het een online woordenboek en schoot immens in de lach bij het zien van het woord dat de nuance prima weergeeft in mijn ogen: getalm.

In het ligt van mijn meta-vergelijking serie vond ik dat buitengewoon grappig.

Rekenend met waarden voor E, M en C, zou je dit als getallen weergegeven kunnen zien.
Mensen die hoge waarden hechten aan het getal M (de massa) en bijna niets aan E (cologisch) , duurzaam bewustzijn (C), behandelen simpel vermaak graag en snel met voorrang en doen belangrijke (sociaal-emotionele) investeringen van een klein beetje tijd en aandacht alleen als het echt moet (vlak voor een aangekondigde deadline).

Tja.......

----

Kleine p.s. voor alle volledigheid.
Zoals overal in dit blog zijn de observaties over mensen die bepaald gedrag vertonen geen goed-fout oordelen. Iedere gedragsmogelijkheid heeft wat mij betreft een harmonieuze plek in het hele palet van mogelijkheden.
Echter..... iedere gedragsmogelijkheid kan voorkomen in alle deelvelden in het veld van de mogelijkheden.
Het is wat mij betreft dus niet de identificeerbare optie die gekozen is die bepaald wat de kwaliteit ervan is (of de overall kwaliteit van de kiezer) , maar veeleer hoe tot die keuze gekomen is. Waar is de optie uit het veld van de mogelijkheden geplukt?
En iemand die vaak in staat is de betere opties te kiezen en elegant uit te voeren, zou ik wel een begaafdere kiezer noemen, ja.

donderdag 14 april 2016

kiezen




Gisteren schreef ik iets waar ik vandaag een duidelijke nuance in wil aantekenen.

Ik schreef in de context van het blog stukje over het gebruiken van inzichten vanuit het achteraf gezien perspectief:

Trouwens.. gebruik " Ik wil daar graag even over nadenken" niet als een prettige escape methode om de hele keuze van je af te schuiven en nul verantwoordelijkheid voor de hele situatie te nemen, zou mijn aanbeveling zijn, of als poging om ontwikkelingen die je niet aanstaan te stoppen. Niet kiezen is energetisch ook kiezen (om het geheel en al aan een ander over te laten) en dat is geen voedend gedrag voor de ontwikkelingen op de langere termijn.
Voordat je op het idee komt dat ik hiermee zou kunnen bedoelen dat niet actief kiezen uit opties die je bekend zijn intrinsiek een slechte zaak is die de onderlinge betrekkingen (altijd) op de langere termijn schaadt, waardoor je (dus) tot de conclusie zou kunnen komen dat ik van mening ben dat het (altijd nog) 'beter' (verantwoordelijker) is om 'iets' te kiezen dan niet te stemmen, als dat van je gevraagd wordt....... dat ligt nogal ver af van hoe ik het bedoel.

De optie 'niet een keuze maken' (het 'wat') en het 'wel een keuze maken' kun je tegenkomen in ieder deelveld in het veld van de mogelijkheden. De woorden van de optie, op zichzelf beschouwt, zeggen daarmee nog buitengewoon weinig over het karakter van de transactie als je energetisch voor de optie kiest.

In mijn beleving is het wel zo dat alle opties die zich openbaren in het Harmoney-veld en intrinsiek op dat moment, in die situatie rekening houdend met alle variabelen van alle betrokkene, voor de korte en de lange termijn, ' voedend' zijn.
In mijn ervaring, als ' nu niet een keuze maken tussen de bekende opties' daar sterk naar voren komt, liggen er allerlei actieve voedende andere mogelijkheden vlak naast, die eigenlijk altijd te maken hebben met het verbeteren van de kwaliteit van het keuzeproces ( meestal simpelweg omdat er op dat moment geen optie op tafel ligt die recht doet aan sin x= 1 voor alle betrokkenen):

  • de vraag verhelderen, wat is nou eigenlijk de kern van de vraag?
  • meer onderzoek doen, er mist nog relevante informatie..... (over welk aspect, over welk thema dat gaat wordt daar altijd bij vermeldt, met suggesties waar dat te vinden is)
  • je eigen positie verhelderen aan de betrokkenen
  • er een nachtje over slapen..... (alle informatie is er al wel, maar is nog niet 'klaar' om door je bewustzijn verwerkt te worden)
  • een andere gerelateerde deel-keuze eerst maken, omdat er een logische verband rond de prioritering bij de situatie hoort.
  • etc.
Welke opties er zich in die situatie ook aandienen in het Harmoney-veld, ze hebben allemaal met elkaar gemeen dat je je er vreugdevol over voelt, vertrouwen in hebt en ' weet' wat je dan te doen staat. Het past je en je ziet hoe het anderen ook past.

Voel je de vibraties door je systeem gieren die aangeven dat je weet dat je bezig bent uit twee kwaden te kiezen (zal ik mezelf tekort doen of toch liever een ander?)...... weet dan een ding, je hebt je aandacht niet gericht op opties in het Harmoney veld.

Hoeveel wortels zitten er aan jouw kiezen /keuzes? 

woensdag 13 april 2016

achteraf gezien



Een prachtig wiskundig esoterisch woordspelletje.....

Wijsheid is kennis toegepast.
Maar ja, welke kennis (wat) pas je in welke situatie (wanneer) op welke manier (hoe) toe?

Om tot een ('actie'-) keuze te komen in relatie tot een situatie, gebruiken we ons verstand (voor een heel groot deel onbewust...de automatische piloot... en slechts voor een betrekkelijk klein deel bewust).
Daarbij gebeuren twee dingen: nadenken en voorspellen.

NA-denken  en
VOOR-spellen

We consulteren onze eigen geschiedenis (minstens net zo snel als google het internet voor je afschuimt) en diepen dan met lichtsnelheid informatie over vergelijkbare situaties op.
Omdat we al weten hoe onze acties toen zijn afgelopen, doen we dan een voorspelling over deze situatie en kiezen de actie waarmee we tot op heden de beste ervaring hadden (Beste is ' relatief' ...... het ' beste' kan maar zo een mindere uitkomst hebben dan sin x= 1, maar..... je weet gewoon niet -bent je niet bewust van-beter).

Als we vinden dat we snel moeten reageren (en dat vinden we collectief als moderne westerse mens), dan vindt dit hele proces zo snel plaats dat je bewuste verstand die hele procedure niet bij kan benen en je al in de uitvoering van de 'beste' actie zit, voordat je hem echt (bewust dus) hebt gekozen uit meerdere (goede) opties.

Daar is niks mis mee, dat pakt best wel vaak heel goed uit, gezien het feit dat je nog steeds in leven bent.....

Nu denk ik veel na over nadenken en ik kan buitengewoon accuraat voorspellen wat jij regelmatig denkt wanneer de uitkomsten van die acties niet zo lekker uitpakken en je eigenlijk best oprecht spijt hebt over hoe het ging en jouw aandeel daarin.

 A-C-H-T-E-R-A-F-G-E-Z-I-E-N . . . . . .

Achteraf gezien had ik liever willen zeggen.....
Achteraf gezien had ik beter kunnen doen.....
Achteraf gezien geloof ik dat......
Wat de wijze actie geweest zou zijn (of zouden zijn), is achteraf gezien bekend geworden. Maar ja.....denk je dan.... het is nu gebeurt, ik kan het niet overdoen.

Wat zou het leven er anders uitzien als wat we achteraf beseften eens al in het zich ontvouwende moment konden toepassen!

Ik weet dat dat kan.

Om te beginnen door te realiseren dat je dit wilt. Dat je je eigen wijsheid van achteraf-gezien wilt gebruiken bij de keuzes in ieder nieuw nu als investering in steeds betere uitkomsten. Wetende, of dan toch tenminste vermoedende, dat je dan vaker keuzes maakt waar je ook later nog achter staat, als de beste-op-dat-moment.

Dan neem je vervolgens deze formule heel letterlijk, door je bewustzijn de kans te geven het keuzeproces te beïnvloeden.

Daarbij is wat wetenschappelijke achtergrondinformatie wel nuttig om te weten:
Iedere keuze is gemaakt in de zes seconden voor de uitvoering ervan.
In je brein is al 6 seconden voordat je je hand beweegt te registeren dat je je hand gaat bewegen.
Jij... je actieve bewustzijn... weet dan nog niet eens dat je je hand gaat bewegen!

Mooi, wacht dus tenminste 8 seconden voordat je ergens op reageert, dan heb je tenminste twee seconden om je keuze zelf onder ogen te zin.  Acht er af dus.
Twee seconden is inderdaad nog altijd wel heel weinig voor een ongeoefend verstand om een gewogen keuze te maken in een complexe situatie.
Echter, het is genoeg voor iets anders bruikbaars.
Als je jezelf kunt programmeren dat het er in de kern om gaat dat je er langer over na wilt denken, dan zijn die twee seconden wel genoeg om als reactie te geven:"Hmmm..... Ik wil daar graag even over nadenken."

Zelfs als 'de betrokken ander' toch liever 'nu' een antwoord wil, dan heb je op die manier al snel een halve minuut bedenktijd gewonnen...... en..... meer informatie over de hele (energetische) situatie verzameld (waarom wil die ander dat ik supersnel reageer zonder nadenken......?)


Trouwens.. gebruik " Ik wil daar graag even over nadenken" niet als een prettige escape methode om de hele keuze van je af te schuiven en nul verantwoordelijkheid voor de hele situatie te nemen, zou mijn aanbeveling zijn, of als poging om ontwikkelingen die je niet aanstaan te stoppen. Niet kiezen is energetisch ook kiezen (om het geheel en al aan een ander over te laten) en dat is geen voedend gedrag voor de ontwikkelingen op de langere termijn.


Nu signaleer ik dat 'we' met zijn allen, in de sterk toegenomen vaart der volkeren, een andere interpretatie hebben gegeven aan de invloedrijke kracht van achteraf-gezien.

Acht er af .......dat is toch precies hetzelfde als 'min acht'?
Dus als ' acht er af ' - als nadenkmethode betere resultaten oplevert toegepast in iedere situatie als manier van omgaan met je eigen wijsheid, dan kun je toch ook simpelweg ' min acht' doen!?
Dat voorspelt een stuk sneller!

Alleen minacht-ing toepassen in ieder moment, voor je eigen wijsheid en (of) dat van een ander, brengt heel andere resultaten voort dan 'acht er af' actief in je keuzes in te brengen.

Of wellicht zijn we (collectief) zooo gaan geloven dat wij alleen de wijsheid volledig in pacht hebben, dat we ons Z-11 niet 'tekort' willen doen.
"Wordt mij aangeraden met minder genoegen te nemen? Acht er af! Aand-acht geven aan de informatie die een ander bekend is over deze situatie? Tjongejonge, het moet niet gekker worden......zomaar iets weggeven aan een ander zonder dat ik daar zelf ook maar iets wijzer (meestal in financiële zin) van wordt?

Tja, dan minacht je je eigen wijsheid heel actief toch behoorlijk.

Actief in je geloofsysteem uitsluiten dat jij wijzer van deze situatie kunt worden... is vergelijkbaar met googlen en daarbij bepaalde resultaten actief uitsluiten in de zoekquery.....(v.b. cursus yoga - boek) dan komt het ook niet in je resultaten lijst voor.)

En daarmee onthoud je jezelf de kans om heel vlug in het veld van de mogelijkheden die mogelijkheden te zien die goed zijn, zowel voor jou als alle andere betrokkenen bij de situatie.

Min-acht niets, acht er af alles??????

Wat denk je Z11?
Deel jij de observatie dat wijze mensen bed8zaam zijn (ergens aan het andere eind van de schaal ten opzichte van on8zaam).

Is denken hetZ11de als nadenken?
Of is na-denken, het aand8ig meenemen van opties in de overwegingen die acht-er-af (er -na) gezien, pr8ig, kr8ig en waar8ig zijn?

Dat zijn toch verd8 veel achten!
Waar w8 je nog op?
Tot het leven (jij) zich(Z11) nog een slag in de rondte werkt voordat jij ziet dat dat de 8 en het oneindigheidssymbool wel heel erg veel op elkaar lijken?

(-:

dinsdag 12 april 2016

meta-vergelijking ......verwond(er)ing



Wat nou als er een (sociaal-emotionele) wond is geslagen en je hebt om welke reden dan ook geen zin of mogelijkheid om terug te slaan.

ER IS VERWONDING

Het ontkennen, is ont-kennen van wat 'is'.
Niet eerlijk zijn tegen jezelf over wat je werkelijk waarneemt is de toegang tot wijsheid en andere, betere mogelijkheden energetisch blokkeren. Wijsheid is kennis toegepast, niet ont-kent. De wond is er wel, maar krijgt '0' aandacht en zonder aandacht (een waarde op C-kwadraat, hoe klein ook) kan geen enkele sociaal-emotionele kwestie energiek, natuurlijk en duurzaam opgelost worden.

Blijven hangen in:
Ik zeg: "er is verwonding"
Ik meen "er is verwonding"
Ik doe niets anders dan stil staan bij het zeggen en menen dat er verwonding is.....

... dat is er wel een (groot) punt van maken, maar geen ruimte bieden aan een nieuw begin.
De drie punten van de energetische driehoek staan vast. De verwonding kan niets anders ' doen' dan blijven wat het is in de vorm die het heeft.... die trouwens uiterst zelden recht doet aan sin x= 1, want... minder dan heel en nu ook statisch, in plaats van dynamisch (levend).

Wat dan... de andere wang toekeren?
Warm aanbevolen door zeer bekende spirituele leraren... maar he...... zet dat de deur niet open naar herhaling en nog veel meer emotionele pijn?

Wat nou als die andere wang toekeren gaat over het omdraaien van wat elementen van dezelfde driehoek en je dezelfde  situatie onder een net even andere hoek gaat waarnemen. ( Zuiver technisch.... als je de andere wang toedraait verander je alleen de hoek waarin jij de situatie bekijkt.)
Zonder ook maar iets te ont-kennen, zonder iets toe te voegen dat er niet is, zonder 'het' te vertellen dat het in jouw ogen iets heel anders moet zijn, namelijk.... ' over'.
Het kan pas 'over' zijn, 'geheeld' (weer met je sin x= 1 in dynamisch verband gebracht) , na een oorsprong.

Hier is een choreografie voor een simpele oorsprong om het helingsproces op gang te brengen.

ER IS VERWONDING

IS ER VERWONDING (?)
( Je doet ' het maken van een omkering van de elementen', waarmee je actief een vraag vormt.)

vanaf hier gaat het meestal automatisch...dit is wat je kunt verwachten:

ER IS VERWONDERING (!)
(Je neemt waar dat je je iets af kunt vragen over de situatie en de waarden komen in beweging. Het 'er' zet nu heel energiek zich af op de wond, van binnenuit. Verbindt zich er vol mee (ont-moet het) en daagt het uit een andere vorm aan te nemen, meer te worden, beter te zijn)

Waar (open, eerlijke) verwondering is, is gezonde natuurlijke dynamiek die altijd recht doet aan sin x= 1.
Wat te doen, wat te zeggen, wat te geloven?
Ze zijn allemaal los gelaten nu en jij laat dat nu gewoon gebeuren en kijkt om je heen waar je landt, wat je dan aan goede opties ziet in het veld van de mogelijkheden

Iets om te doen... waarvoor je nu in een prima positie bent en ook zin in hebt?
Iets om te zeggen....wat je zeer helder en duidelijk voor de geest staat?
Een andere kijk op de situatie, je gelooft er nu iets anders over?

Zijn er echt andere mogelijkheden dan ' terugslaan' of je bij de situatie neerleggen?
JA! Er is een overvloed aan mogelijkheden.

Dit is een mogelijkheid om verwondering actief toe te passen.
Een andere is de wonderbox, die je op mijn website vindt, eerste hulp bij sociaal-emotionele ongelukken.

In alle gevallen maakt het gebruik van:
- spelen met de situatie,
in volle controle over het proces zijn zonder een specifiek resultaat voor ogen te hebben
- me-time,
er een punt van maken om even bij de kenmerken van de situatie stil te staan...zodat het volgens jouw instructies weer in beweging gezet kan worden. Waarbij die instructie niet in eerste aanleg is dat het nu aan een ander is om iets te doen zodat jij sin x = 1 kunt ervaren.... Nee, jij zorgt er gewoon voor dat jouw interne klok weer gelijk komt te staan op jouw unieke sin x = 1, wat dat dan ook moge weze op dit moment.
Jij weet dan dat een oplettende medespeler in deze situatie er dan voor kan kiezen om op jou in te tunen, om er ook wijzer van te worden.
Jij ervaart dan ook dat als diegene ervoor kiest om dat niet te doen, jij niets cruciaals verloren bent, maar juist je eigen unieke zelf weer beter hebt leren kennen.


maandag 11 april 2016

voor elkaar




" Ik vind het zelf heel belangrijk om het goed/aardig voor elkaar te hebben"

" Ik vind het Z11 heel belangrijk om het goed/aardig voor elkaar te hebben"

Weer een zoekplaatje, zoek de verschillen in wat ogenschijnlijk hetzelfde lijkt.

Hint......
Kijk eens waar de besproken mogelijkheid/keuze woont in het veld van de mogelijkheden.
Waar het vandaan komt, haar oorsprong vindt.


Dan begrijp je ook dat hetzelfde statement nogal verschillende resultaten en gedragingen produceert.....

Goed en aardig zijn voor elkaar
(inclusief jezelf dus, wederkerig.....anders was het wel goed en aardig zijn voor anderen... wat ook een mogelijkheid is, maar die valt dan weer geheel buiten de roze cirkel van het Z11)
Je individuele zaakjes leuk 'voor elkaar' hebben ( ten koste van een ander uit je gemeenschap en/of de wereld)

Wie beschouw jij Z11 als 'zelf' en wie als 'elkaar'?

zondag 10 april 2016

jezelf vermaken


Kun je jezelf vermaken?
Kun je je Z11 vermaken?

Het lijkt dezelfde vraag, maar, zoals zo vaak op dit blog, je kunt het ook heel anders opvatten. En dat hoeft geen tegenstelling te betekenen.....

Kun jij jezelf vermaken
  • Kun jij je goed amuseren, plezier ervaren bij aspecten van het leven?
Kun jij jezelf vermaken? 
  • Kun jij dat ook zonder dat er andere mensen bij nodig zijn die jouw stimuleren met hun gezelschap en hun enthousiasme voor iets? Kun jij dat ook zonder dat je er attributen bij gebruikt die door anderen gemaakt zijn en jij slechts tot je hoeft te nemen in de vorm die het heeft, meestal nadat je er eerst geld in investeert. (denk bijvoorbeeld aan dingen als georganiseerde vakanties, een (nieuw) gadget, films, muziek, eten, drinken (al dan niet alcoholisch)....
    Jezelf vermaken zonder dat de nadruk ligt op (gedachteloos) consumeren wat anderen jouw (graag) verkopen.
    Heb jij geprefabriceerd speciaal daartoe ontworpen speelgoed nodig, of kun jij je vermaken met wat er al is?
Kun jij je Z11 vermaken?
  • Kun jij je Z11 veranderen? Kun jij je eigen gedrag en geloofssysteem bekijken en er dusdanig aanpassingen aan doen dat het iets beters wordt, iets mooiers, beter passend bij de huidige wensen en omstandigheden van het leven?
    Alsof je een oud kledingstuk dat je met zoveel plezier jarenlang gedragen hebt niet weg wilt gooien, maar graag zelf een tweede leven wilt geven. Door er stukken af te halen, die weg kunnen en dingen aan toe te voegen die je ook voorhanden hebt en mooi vind uitkomen op de basis van je oude kledingstuk.
    Recyclen van je Z11...... zelfs upcyclen van je-Z11, zodat je je eigen geloofsysteem weer met veel meer plezier dagelijks draagt ( gedraagt.....)
Voor deze laatste vorm van vermaak, hoef je niets te kopen (al kan het natuurlijk wel, er is heel veel materiaal beschikbaar op de knutselmarkt aan jezelf, van boeken met ideeën tot geheel verzorgde vakanties).
Je hebt er ook geen anderen direct bij nodig.

Het is verrassend wat je allemaal kunt (mee-)maken met onderdelen uit een geloofssysteem dat regelmatig geupcycled wordt.
Wat je (ge-)draagt is dan altijd als nieuw, ook al heb je sommige componenten opgedoken uit stoffige donkere lades in je geloofsysteem, uit de dingen die je ooit hebt weggelegd 'voor later'. Opnieuw en rustig in het daglicht van nu bekeken, (met gepaste aandacht  opgekalefaterd; wat gerepareerd of bijgesteld, geolied of afgestoft...... me-time) blijkt dat het weer opnieuw verbonden kan worden aan het basismateriaal van je Z11.
Op een manier die de schoonheid ervan tot volle uitdrukking brengt.
Wie zichzelf kun vermaken in alle drie de betekenissen simultaan(*) weet waarschijnlijk heel zeker:
"Later is nu!"


* in de meta-vergelijking: .... en maakt daar dus vanzelfsprekend een punt van ;-)

------

Kleine p.s. voor alle volledigheid.....
Waar ik vraag ' kun je', informeer ik naar 'herken jij de mogelijkheid in jezelf om actief te.....'.
Dat is een heel andere vraag dan ' heb je een voorkeur om altijd en overal  te.....'.
Een eerlijk ' nee, dat kan ik ( op dit moment) niet' is even goed als een eerlijk ' ja, dat kan ik'.
Ze produceren alleen andere resultaten.

Voor wie denkt:" Nee , dat kan geen (volwassen) mens (nooit, nergens)" bevat dit blogstukje aanwijzigen dat er tenminste 1 mens op deze aardbol rondloopt die het vaak, in vele omstandigheden wel kan.
Ik.
Tenzij je natuurlijk mijn menselijkheid in twijfel trekt....... of mijn volwassenheid.

zaterdag 9 april 2016

citaat



Zeker in het licht van het vorige stukje, kun je je voorstellen dat ik moest glimlachen toen ik in een tijdschrift eerder deze week dit wijsgerige citaat tegen kwam.

Verwondering is de dageraad van de wijsheid
Uit het boek Zijn, van Shri Nisargadatta Maharaj

Dageraad is de naam die ik drie jaar geleden koos waaronder ik schrijf en mijn energiewerk vorm geef, vooral gekozen omdat ik mijn lichte nieuwe inspiratie meestal vroeg in de morgen waarneem.
Verwondering de hoofdtechniek die ik toepas om ruimte te scheppen in mijn belevingswereld voor nieuwe inzichten en nieuwe praktische toepassingen van kennis (Wijsheid is kennis toegepast)

verbeelding van God



Ik gebruik persoonlijk het woord 'God' niet zo graag en zeker niet vaak voor de Universele Intelligentie van dit Universum.
Belangrijkste reden wellicht: het beeld wat er omheen hangt' is zo heel erg dat van een man die alles ofwel van een afstandje bekijkt, dan wel een kerel die vanalles vanaf zijn wolk voorschrijft.
Moderne religie draait om ' wijze mannen' ( God, Jezus, apostelen, pausen, kardinalen, priesters) die alles heel serieus en theoretisch zo goed weten om welke feiten het leven draait, zelden om wijze vrouwen die hun inzichten en speelse creatieve talenten willen toepassen.

Als vrouw uit die laatste categorie, voel ik me bij die verbeelding van Universele Intelligentie dus niet zo 'thuis' en heb er Z11s een woordspelletje mee gemaakt.

Ik vroeg me af "Waarom is God eigenlijk een oude man met een baard?"
Ik kreeg het antwoord:
" Omdat jullie collectief zo zijn gaan hechten (gaan vasthouden) aan geschiedenis.
'Uw wil geschiede, tot in de gloria.'
Dat is, in de Universele Taal van de Moderne Belevingswereld genoemd :
history
Bekijk dat woord eens goed: dat zegt: his story (zijn verhaal, dat maakt van de creator van het leven al snel het verhaal van een man)
Daarvan zijn jullie collectief gaan geloven dat het vooral feiten bevat die al gebeurt zijn en waar jij dus weinig vat op hebt. Ook dat het zich moet herhalen, niet (zeker niet iedere dag) kan vernieuwen, maar constant dezelfde patronen moet vertonen. (Een man die het allemaal  zo goed weet dus, die zich niet iedere dag even opfrist en met een open verse blik de wereld tegemoet treed dus, die moet dan wel een lange baard hebben.....)
Uit jullie collectieve geloofssysteem valt op te tekenen:
'De geschiedenis herhaalt zich'
Jullie dan dan ook dol op herhalingen, dol op feiten, dol op routines en het 'schrijven van geschiedenis', waarmee jullie julie versie van ' his story' in eigen woorden zo exact mogelijk proberen na te leven.
Jullie noemen ' je vermaken' dan ook recreatie.... opnieuw hetzelfde mee-maken."

"En dat doet niet volledig recht aan de verbeelding van God?"

"De verbeelding van God is geen vaste vorm.
Wel een verhaal dat zich doorlopend, iedere dag ontwikkelt en schrijft.
Met jou, door jou, omdat jij ook Universele Intelligentie kunt gebruiken om het verloop van het verhaal als een co-creatie ermee vorm te geven.
Bij de verbeelding van God past misschien wel beter het woord 'verwondering'.
Verwondering, als zich dat herhaalt, brengt voortdurend iets nieuws onder de aandacht, nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen, onthult nieuwe aspecten van het mysterie van de evolutie van het leven."

" Niet zozeer een history dus maar veel meer een mystery?"

"Inderdaad"

"Ha, als God en het leven en het verder verloop van het leven een mystery is en ik ben daardoor uitgenodigd om ook co-creator te zijn,..... dan....... is God.......

MY STORY

en dat geldt dan voor iedereen die Z11 de stap maakt om aan dat verhaal bewust vorm te geven als auteur (en niet slechts als figurant in een vaststaand script van iemand ander dat niet veranderd kan worden)."

(-:

meta-vergelijking ..... genieten



In sommige stromingen in de samenleving is het populair om te menen dat ons brein het woord 'niet' niet kent.
Dat je bij voorkeur altijd alles 'positief' moet formuleren, om de beste resultaten in het leven te bereiken.
"Schrap al het 'niet ' uit je belevingswereld en zie dan welke prachtige resultaten het leven je geeft."

Wat jammer voor hen, dat volgens mij een van de beste resultaten in het leven is vervat in het woord en concept:

GENIETEN.

Schrap het woord niet maar eens daaruit en kijk dan welk resultaat je overhoudt

GEEN

Geen resultaten, geen leven..... niet genieten......geeft dat je verlangen correct weer?

Als dat zo is, dan is volledig altijd en overal recht doen aan deze basisgedachte een prima EST.

Zo niet dan niet.
(Wat voor die lezers zich laat lezen als: "zo dan")

Groetjes van een speelse wijsgenieter die graag collectief gangbare ideeën die ' altijd en nooit'  en/of  'alles of niets' bevatten onder de loep neemt.
(Wat zich door die lezers laat lezen als een  ........)

(-:

voor jou




Op dit blog speel ik regelmatig met het getal elf en lieer het aan hoe we (over ons) Z11 denken, zowel individueel als collectief.

In eerdere stukjes vertelde ik hoe het wel lijkt alsof we, als moderne westerse mensen, niet verder dan tien kunnen tellen, waardoor we het heel lastig vinden onszelf als Z-11 uit te drukken.
Elf staat immer bekend als het gekkengetal...... dus wie wil er nou uiteindelijk echt een volkomen (Z-) 11 zijn?

Een boeiende invalshoek op dit thema kwam vanmorgen binnen.

Ik stond even stil bij de Nederlandse uitdrukking: " Voor jou 10 anderen!" en hoe dit regeltje mogelijk nogal veel invloed heeft op de dynamiek in onze samenlevingen ( micro, meso en macro).

Hoewel de zin geloof ik niet vaak letterlijk recht in iemands gezicht gezegd wordt, lijkt het er wel op dat het een basisgedachte is die de basis vormt van een hoop energetische transacties, waardoor het we over onszelf en elkaar zijn gaan geloven als een 'fact of life'.

Duurzame relaties opbouwen en onderhouden wordt al snel 'te duur' gevonden.
Keuze-vrijheid krijgt vorm op basis van wat goedkoop en snel en gemakkelijk is, niet wat duurzaam is.

Aandacht geven aan jouw menselijke behoeftes, jij, (unieke) persoon in mijn huidige realiteit?
Nee toch...... dat zou mijn mogelijkheden toch wel heel erg inperken!
Dus, voordat ik aandacht aan jou kan geven houd ik toch lijntjes open met 10 andere mensen/dingen die zich niet hier in deze hier-en-nu situatie bevinden.

Aandacht geven aan jouw menselijke behoeftes, gastarbeider in de jaren '70?
Nee toch ..... jij komt hier, nu effe vlug wat extra geld verdienen en dan ga je weer terug. Dan is er nog altijd veel werk te doen hier dat ' iedereen' kan doen.... voor jou 10 anderen. Lekker goedkoop.

Aandacht geven aan jouw menselijke behoeftes, medewerker in de jaren ' 80 - '90?
Nee toch ...... de arbeidsmarkt is krap geworden. Als jij lastig bent en niet gewoon doet wat er van je gevraagd wordt....... voor jou tien anderen.

Aandacht geven aan jouw menselijke behoeftes, werkwillige?
Nee toch ...... heb je enig idee hoeveel mensen er solliciteren op een baantje? Voor jou 10 anderen.

Aandacht geven aan de menselijke behoeftes van een goede aanbieder van diensten?
Nee toch .... er zijn minstens 10 goedkopere alternatieven dan blijven bij die ene. Je zou wel gek zijn om meer te betalen dan strikt nodig is toch?

Aandacht geven aan de menselijke behoeftes van je partner?
Nee toch ..... geen hand vol maar een land vol en via internet zo snel, gemakkelijk en goedkoop te vinden.
Mensen met een ' aantrekkelijk profiel'.

Wil jij toch blijven? Wil jij wel graag investeren in een toekomst hier?
Pas jij je dan maar mooi aan aan het ideale plaatje dat alvast voor je is ingekaderd.
Brandt dat je vanbinnen op? Zuigt dat alle levenslust uit je ?
Dat geeft toch niet, voor jou 10 anderen.
Om ' erbij te horen' slikken we dus maar een heleboel van onze wezenlijk menselijke behoeftes in en vluchten in gesublimeerde vormen ervan om ons toch nog enigszins te vermaken.

Waarom heb ik toch het idee dat dit in natuurvolken, mensen die in een klein stamverband leven toch heel anders bekeken wordt.
Daar zijn inderdaad wellicht 10 anderen en... daar heb je heb maar mee te rooien
Zij zijn er voor jou en.... jij bent er voor hen.
Akkevietje? Verschil van mening? Even wat meer werk te verzetten? Ook wat niet onmiddelijk 'aantrekkelijk' is? Los het maar mooi op!

Boeiende vraag:
Als we de gastarbeiders sinds de jaren 70 uit de Arabische wereld verwelkomden met de leuze 'voor jou 10 anderen', is het dan gek in een wereld die kennelijk onderhevig is aan de Wet van de Aantrekkingskracht (send equals receive) dat er een enorme migrantenstroom op gang is gekomen die nu exponentieel uit de hand lijkt te lopen?
Als 'voor jou 10 anderen' de keuzevrijheid is die je collectief van het leven verlangt en het leven zorgt er dan voor dat je inderdaad voor iedere persoon die je afwijst er 10 terugkrijgt..... dan .. wordt het nogal druk en heb je het nogal druk en komen jouw eigen menselijke behoeftes in het gedrang. De behoefte aan een gevoel van vrijheid in geborgenheid, bijvoorbeeld.

Ik zeg niet dat het zo is dat de hele vluchtelingen en integratieprobelmatiek geheel en al, uitsluitend en alleen voortkomt uit 3 woorden en een cijfer: "Voor jou 10 anderen."
Vind het wel een boeiende invalshoek om heel even mee te spelen en bij stil te staan.
Weet wel dat zaken die raken aan het basisgeloof in een gemeenschap diepgaand invloed hebben op de groepsdynamiek.

Zie wel dat we het menselijk kapitaal tegenwoordig als resource-fuel gebruiken, voor korte termijn effecten en niet als resourceful, ook voor lange termijn resultaten. 

Wat zou er op een maatschappij met een wegwerp-mentaliteit afkomen in een Universum dat (volgens esoterische bronnen) is geprogrammeerd om je als een boomerang alles tenminste zevenvoudig terug te geven wat je zelf ( individueel en als collectief) verzendt........ zodat je er spiritueel van kunt leren en groeien en de scheppende krachten van het leven zelf kunt ervaren en benutten?

Gelukkig zijn er voor mij 10 anderen.
Want, ik ben Z-11 en weet dat er niemand precies zo is, precies zo denkt, precies zo doet als ik.
Zonder die 10 anderen, had ik dat niet kunnen zien/ zijn ;-) en er niet zo van kunnen genieten.
 

vrijdag 8 april 2016

meta-vergelijking ...... zelf opgelost



Een super simpel voorbeeld van hoe je energiek een vergelijking prettig zelf oplost die ook een belangrijke aanwijzing bevat rond de vraag hoe je jezelf kunt zijn.

Bekend is (de massa (M) van de mensen meent dat dit volkomen waar is):

"Je bent wie je kent."

Stel nu dat het verlangen is "Ik wil mijzelf zijn", maar hoe dat kan is de grote onbekende, waar je een oplossing voor zoekt.

Je weet nu:

Je zegt;" Ik wil mijzelf zijn"
Je meent: "je bent wie je kent" en je wilt daar volkomen en natuurlijk recht aan doen en dus voldoende energie in steken (die intentie maakt het een loodrechte hoek)

De vervoegingen van het werkwoord zijn herkennend, die aan beide zijden voorkomen (en dus wiskundig tegen elkaar weg mogen vallen) kun je de onbekende zijde van  'wat te doen' eenvoudig bepalen.

Wat je te doen staat, is "jeZ11 kennen".

Altijd dichtbij.

Aangenaam (?) kennis te maken ;-) !

(-:  in samenwerking met het beroemde orakel van Delphi .....

meta-vergelijking...... overvloed


Kennelijk heb ik een rijke ader geraakt van betrekkelijk eenvoudige manieren om een oorsprong te maken.

Ze hebben allemaal met elkaar gemeen dat het (de kleinst mogelijke) ruimte schept in de energetische driehoek, zodat het geen drie vaststaande 'bekenden' meer bevat waar je te weinig genoegen ( sin x is minder dan 1) aan beleeft, maar dat er ergens een onbekendheid door jou in toegelaten wordt die 'de boel dynamisch mag omvormen'.

Maar omdat de 'angst voor het onbekende' precies de boel in haar vaste greep heeft en je daar niet onverschillig tegenover durft te staan als je de voorwaarde in je leven hebt aangenomen dat je gelijkbenig moet zijn in je energetische driehoeken om levensvatbaar te zijn.

Tijd om te ontmoeten: ont - moeten.
Kennis maken met onbekenden en deze ontmoeting (met je grootste angst) te ont-moeten (minder op te leggen wat het in jouw ogen moet zijn).

Let op, dit heeft bijzonder weinig in essentie te maken met het ontmoeten van mensen om je heen om je kennissenkring te vergroten.
Maar je kan het beeld van het voor het eerst ontmoeten van een onbekende er wel op loslaten. Want ga jij iemand die je voor het eerst tegenkomt in detail vertellen wat hij/zij moet zijn, doen, vertellen om bij jou in de smaak te vallen...........? Nee toch? Je geeft die onbekende toch eerst de ruimte om zichzelf te zijn en dan wordt de manier waarop jullie de interactie vormgeven vanzelf wel duidelijk.... toch?

Het heeft alles te maken met het vergroten van je kennis (kennis maken) en het ont-moeten van het onbekende in jeZ11.

Maar ja, dat klinkt dan wellicht weer zweverig of zeer onaantrekkelijk.
Toegegeven, het populaire "Je demonen onder ogen zien", is een veel gebruikte frase hiervoor in spirituele en zelfontwikkelingsliteratuur.
En tja, dat klinkt inderdaad meer als een slogan uit een vakantiebrochure voor een safari waar jij aan de leeuwen gevoerd wordt, dan voor eentje waar jij volstrekt veilig achter gepantserd glas de natuur ' in het echt' van dichtbij kunt gadeslaan.....)

Wat dan wel?

Een andere relatief simpele methode is om jezelf actief en regelmatig te herinneren aan 'overvloed'.

Kies een symbool dat voor jou staat voor overvloed op alle levensterreinen die voor jou van belang zijn.
Het kan een plaatje zijn, een woord, een liedje, een object, een beweging... dat maakt niet veel uit, al heeft het wel voordelen om iets te kiezen wat je niet kwijt kunt raken en altijd bij je hebt.
Kies er bewust een uit waar je een verhaal bij hebt, zodat je meent dat het ' overvloed' voor jou representeert en je ook weet waarom. Het mag best een combinatie van dingen zijn, maak het bij voorkeur niet te ingewikkeld.

Maak er dan een gewoonte van om dit symbool regelmatig 'op te roepen' ( aan te raken, je eraan te herinneren, er in je belevingswereld naar toe te gaan, het te zingen, dansen of neuriën.. al naar gelang wat je gekozen hebt als symbool)
Hoe meer je je lijf erin betrekt ( door het echt tastbaar, voelbaar, hoorbaar, zingbaar, beweegbaar te laten zijn) hoe krachtiger en gemakkelijker het werkt om de energie in beweging te brengen.

Wanneer je dan in een onrustige situatie terecht komt, emotioneel turbulent bent en geen idee hebt hoe het verder aan te pakken..... roep dan bewust jouw eigen symbool van overvloed naar voren.
Hoe de overvloed er in deze emotioneel turbulente situatie vorm kan krijgen, mag dan een grote onbekende voor je zijn, waar je even een tekort aan vertrouwen in ervaart.......
Maar je weet dat het er is, want je roept het concept overvloed in een voor jou bekende vorm op in deze situatie.Dat haalt net even de scherpe kant van de ' angst voor het onbekende' af en verlegt de interne focus van het ' gebrek' dat je ergens aan meent te ervaren en/of waarneemt te ervaren, naar jouw beleving van overvloed.
Door dat te doen geef je energetisch toestemming voor overvloed om zich aan jou te tonen in de vorm die het hier en nu heeft. Aangenaam kennis te maken. Aangenaam om meer te weten te komen over andere invalshoeken. Je bent niet onverschillig meer, of bang voor verschillig zijn ( dat je M en je C-kwadraat niet exact overeenkomen). Je laat ergens een vastgestelde waarde wat meer los.
Je opent de deur om in deze situatie sin x = 1 te kunnen ervaren, je natuur, in het ' wild', veilig achter het gepantserde glas van het besef van overvloed.

Dat de kans groot is dat je dan ziet en ervaart dat die onbekenden in het wilde deel van jouw belevinswereld-reservaat jou helemaal niet willen opvreten, maar juist willen voeden, met hun kennis en (v)aardigheden.
En dat als jij ze niet ' moet' ( Vaak te herkennen aan stellige uitspraken: " Ik moet ze niet!" of " Ik mag dat/ze niet" ), maar ont-moet, dat het helemaal geen onbekenden zijn, maar oude verloren gewaande gerespecteerde vrienden, aspecten van jezelf, die je wijzen op meer mogelijkheden hoe je genoegen kunt beleven dankzij deze situatie. Aspecten die zich er volledig van bewust zijn dat ze samen een ecologische structuur vormen en in samenhang bijdragen aan het leven (het jouwe en dat van anderen), naar jouw beste eer en geweten..

Maar ja.....dat geloof je alleen als je er zelf een punt van maakt om overvloed te willen beleven, hier en nu.
Het actief kiest, keer op keer.
Een oorsprong meemaakt, keer op keer, om het lichtvoetige dansje van je leven ' van de grond' te krijgen.